Het is al niet meer de eerste maal dat de Jazz Battaklang wordt gehouden op de terreinen van de Honky Tonk Jazzclub in Dendermonde. Dit jaar was het wel speciaal gezien alles doorging in het licht van de 45ste verjaardag van de club en het vijfjarig bestaan van het Jazz Centrum Vlaanderen. Een feestelijke editie dus.
Mij was gevraagd om enkele indrukken weer te geven over het geheel en wat fotookes te maken. Geen probleem.

De organisatie was in handen van Ilya Scotch, pianist en medewerker van het Jazzcentrum, en alles leek goed geregeld. Het enige waar je echter geen vat op hebt als organisator van zo’n evenement is het weer, en laat ons nu wel zeggen dat de weergoden ons de laatste tijd niet echt goedgezind zijn. Veel te koud voor de tijd van het jaar en een strakke wind die je zowat ter plaatse liet bevriezen. En zeggen dat het op de vorige editie zo’n 24 graden warm was. We hoopten echter dat de bands het ons warm zouden laten krijgen.
Er was een heel programma samengesteld dat zich afspeelde zowel in een tent, als in het Jazzcentrum als in de Honky Tonk zelf. Te beginnen met The Monday Lovers die het weekend in gang mochten trappen. In hun gewone bezetting, maar echter zonder Marc Sepanski die vast zat in de monsterfiles die ons land weer teisterden op deze zaterdag. De band liet het echter niet aan het hart komen en speelden met veel inzet zoals wij dat steeds van hen gewoon zijn. Stevig en toch aangenaam om naar te luisteren. Heidi was weer goed bij stem  en Hugo perste zoals gewoonlijk de nodige noten uit zijn gitaar. Het was echter te horen dat het een tijd geleden was dat ze met elkaar hadden gespeeld, niet zo echter voor de niet-kenners van de band die het geheel wel konden smaken. Hoewel er uiteindelijk maar heel weinig volk was komen opdagen. Niet getreurd want uiteindelijk dook de “Seppe” toch op, bevrijdt uit de files en kon hij zijn Mississippi saxofoon boven halen om het optreden af te sluiten. Al bij al toch een geslaagde opener.

Hierna kon iedereen verhuizen naar het Jazzcentrum voor de plechtige opening van de vernissage van kunstschilder Roland Roose met zijn “Portraits of Jazz en Blues”, alsook voor de tentoonstelling over 45 jaar Honky Tonk – 5 jaar JCV. Het geheel werd opgeluisterd door de band “9th Lane’, een aantal muziek liefhebbers die een project uitmaken van het Jazzcentrum in samenwerking met de muziekacademie.
Het centrum is niet echt groot dus barstte het , tijdens deze receptie, uit zijn voegen. De “amateurs” deden hun beste en iedereen was tevreden.

Hierna terug naar de tent voor Brock’s Bluegrass Bunch. Een project van Herman Brock Jr met aan de bas Lizz Sprangers, banjo Hans Wolters, guitaar David Piedfort en raar maar waar Henk van der Sypt op mandoline.
Den Henk is niet te schatten . Laat ons nu zeggen dat bluegrass niet echt mijn ding is , maar ik kan het wel pruimen. Zo ook het publiek die ondertussen toch versterkt was met enkele tientallen eenheden. Dat had ook wel te maken met het avondoptreden dat later zou plaats vinden in “den bunker” en dat zo goed als uitverkocht was.

Het optreden van Brock haalde toch een redelijk succes, blijkbaar leunt bluegrass toch dichter aan bij de jazzliefhebbers dan blues , want er was meer animo dan in het begin van de namiddag. Eerlijkheid gebied me te zeggen dat de muzikale kwaliteiten van de band toch op redelijk hoog niveau lagen. Niemand liet een steek vallen en ze hadden er blijkbaar zin, wat dan ook uitstraalde naar het publiek, die hen bedankt met de vraag naar een encore.

Hiermee waren de buitenactiviteiten ten einde en verhuisde iedereen naar de Honky Tonk voor de afsluiter van de dag , in dit geval Frank Oxley. Normaal was drummer Bob French aangekondigd, doch, deze bleek enkele dagen voor afreis te zijn opgenomen in het ziekenhuis en moest er op het nippertje nog iemand anders ter vervanging worden gevonden. Dank zij hun goede connecties in New Orleans, toverden de leden van de jazzclub Frank Oxley uit hun grote hoed.
Oxley is een NO drummer met wat reputatie in het jazzmilieu. Mijn jazzkennis is echter maar minimaal, doch gezien de opkomst van het publiek , zal dat zeker geen onbekende zijn geweest en werd zijn optreden goed gesmaakt.

Voor mij echter tijd om huiswaarts te keren, want er zijn andere verplichtingen in het leven. Op zondag volgde dan het tweede gedeelte van de Battaklang, doch wegens andere plannen kon ik er jammer genoeg niet bijzijn. Ik heb mij echter laten wijsmaken dat er toch meer volk was langsgekomen dan op zaterdag en dat is heel goed voor de organisatie.
Liefhebbers kunnen steeds terecht in het Jazz Centrum Vlaanderen voor de tentoonstelling  “45 jaar Honky Tonk – 5 jaar JCV” en voor de “Portraits of Jazz en Blues”.
Marcel